دیجیاتو آپارات

شواهد تازه ای به دست آمده که اپل در حال توسعه ظاهری تیره برای سیستم عامل آیفون و آیپدهای خود است. اسکرین شات های جدید، منو و رابط کاربری iOS را در این شرایط به نمایش می کشند. در این حالت رنگ پس زمینه به شکل مشکی درآمده و نوشته ها، سفیده شده اند.

پیش از رویداد WWDC گفته می شد که اپل تصمیم دارد ویژگی Dark Mode را به iOS بیاورد ولی چنین اتفاقی رخ نداد. شرکت یاد شده در عوض این قابلیت را برای tvOS و اپل تی وی ارائه نمود. حال «اندی ویک» همان توسعه دهنده ای که اولین بار خبر از حضور کدهای مرتبط با این قابلیت در iOS داده بود، اکنون شواهد تازه ای از آن یافته و با استفاده از یک شبیه ساز، اسکرین شات فوق را منتشر نموده است.

تا کنون تقاضای چندانی از سوی کاربران برای ایجاد حالت Dark Mode صورت نگرفته و از طرفی، این قابلیت به شکلی بسیار بهتر با نمایشگرهای OLED به نمایش کشیده می شود. این در حالیست که انتظار می رود سال آینده اپل در آیفون خود از یک نمایشگر OLED استفاده کند. همانگونه که پیش از این ذکر شده بود، آیفون ۷ که امسال رونمایی می شود، ظاهر مشابهی به آیفون 6s داشته و همچنان از نمایشگر LCD بهره خواهد گرفت.

نمایشگرهای OLED نسبت کنتراست بالاتری دارند و همین موضوع، آنها را برای استفاده از رابط کاربری تیره مناسب تر می کند. از سوی دیگر پیکسل های نمایشگر OLED مصرف بهینه تری دارند و بر همین اساس، می توان پنداشت که بالاخره این ویژگی در سال آینده به iOS و آیفونی که در سال ۲۰۱۷ معرفی می شود، راه پیدا کند.

حفره های امنیتی در نرم افزارها و سرویس ها به هیچ وجه موضوع جدیدی به حساب نمی آیند و بعید است که بتوان برای همیشه جلوی آنها را گرفت. به تازگی خبر رسیده که به احتمال زیاد اطلاعات شخصی بخشی از مشتریان فروشگاه مجازی کمپانی ایسر در کشور آمریکا که در فاصله ۱۲ می ۲۰۱۵ تا ۲۸ آوریل ۲۰۱۶ اقدام به خرید محصول کرده اند، به دست افراد غیر مجاز افتاده است.

بر اساس اعلام رسمی شرکت مذکور، این اطلاعات شامل نام و نام خانوادگی، نشانی، شماره کارت اعتباری به همراه تاریخ انقضا و کد CCV آن می شود. ایسر در نامه ای که به این مناسبت به دادگاه ارسال کرده تاکید می کند: «ما به هیچ وجه کد ملی افراد را ذخیره نمی کنیم و مدرکی دال بر افشای نام کاربری و رمز عبور مشتریانمان وجود ندارد.»

ایسر برای جلوگیری از درز اطلاعات بیشتر، دسترسی حساب های کاربری آسیب دیده به بخش حساب اعتباری شان را برای مدتی مسدود کرده است. ضمن این که از این دست افراد خواسته تا گردش مالی حساب های اعتباری خود را برای کشف هرگونه بهره برداری احتمالی نامجاز، بررسی نمایند.

هنوز مشخص نیست که حفره امنیتی عامل افشای اطلاعات، در فروشگاه های آنلاین کمپانی ایسر در سایر نقاط دنیا نیز وجود داشته است یا خیر. بنابراین هیچ بعید نیست که دامنه این دزدی اطلاعات به فراتر از خاک ایالات متحده هم گسترش یابد.

به روز رسانی: شرکت تایوانی امروز این مسئله را تایید کرد و بیان نمود «نام، آدرس، شماره کارت اعتباری، تاریخ انقضای کارت و عدد سه رقمی امنیتی کارت اعتباری» کاربرانی که از تاریخ ۱۲ ماه می الی ۲۸ آوریل ۲۰۱۶ از فروشگاه آنلاین ایسر خرید کرده اند، هک و افشا شده است. این شرکت برای مشتریان خود نامه ای مرتبط ارسال کرده و آنها را از خطرهای احتمالی آگاه نموده است.

تویوتا همواره به دوام و قابلیت اطمینان محصولاتش افتخار می کند اما این کمپانی درست در حساس ترین شرایط قابل تصور قربانی نقص فنی و دوام نا کافی خودرو مسابقه ای خود شد و یک پیروزی عظیم را از دست داد.

رقابت های 24 ساعته لمانز در حالی به پایان رسید که تیم تویوتا با خودروی شماره 5 TS050 رتبه اولی را در اکثر دقایق در اختیار خود داشت، اما 3 دقیقه مانده به انتهای رقابت به دلیل مشکل در بخش قدرت در کنار خط پایان باز ایستاد و نتوانست تاریخ این مسابقات را بار دیگر تکرار کند.

در طول تاریخ تنها شرکت ژاپنی که توانسته این رقابت ها را با پیروزی پشت سر بگذارد تیم مزدا در سال 1991 بوده  و تویوتا امسال این فرصت را داشت تا دومین شرکت ژاپنی باشد که پیروز این رقابت طاقت فرسامی شود، اما این رویا به دلیل یک نقص فنی ساده به باد رفت.

در پایان، خودرو شماره 2 پورشه توانست قهرمان این دوره از مسابقات لمانز شود و دیگر نماینده تویوتا هم به رده دوم بسنده کرد. آئودی هم که در مسابقات امسال بسیار ضعیف ظاهر شده بود رده های سوم و چهارم را به خود اختصاص داد.

این دومین قهرمانی پی در پی شرکت پورشه است که با خوش شانسی هر چه تمام توانست رقابت را در دقیقه آخر با پیروزی پشت سر بگذارد.

گرچه دیگر خودروی پورشه به دلیل مشکلات اساسی بخش قدرت در طول نیمه ی شب بیش از 2 ساعت را در گاراژ گذراند و در نهایت به دلیل نداشتن هیچ شانسی برای گرفتن سکو از رقابت کنار کشید.

در کلاس های دیگر، فورد که به مناسبت پیروزی در رقابت های سال 1966 بار دیگر به لمانز آمده بود توانست برنده کلاس GTE-Pro بشود و بار دیگر خودروی فراری را همانند سال های دهه 60 میلادی شکست دهد. در رده دوم هم فراری 488 GTE قرار گرفت و رده سومی هم به دیگر نماینده شرکت فورد رسید.

گرچه فراری توانست در دیگر کلاس یعنی GTE-Am دو رده اولی و دومی را از آن خود کند تا دست خالی به خانه برنگردد. در رده سوم این کلاس هم تیم ابوظبی ریسینگ با خودروی پورشه 911 RSR قرار گرفت.

در کلاس LMP2 هم تیم Signatech Alpine رده اولی را کسب کرد.

از دیگر نکات این رقابت شروع آن بود که توسط برد پیت بازیگر شهیر آمریکایی پرچم زده شد. برای اولین بار در تاریخ این مسابقات رقابت با حضور خودروی ایمنی به دلیل بارش شدید باران آغاز شد و با اشک و اندوه فراوان مدیران ارشد تیم تویوتا پایان یافت.

اگر از علاقمندان به بازی فوتبال هستید و همیشه آرزو داشته اید پیروزهای شیرین و شکست های تلخ تیم مورد علاقه تان را بهتر احساس کنید، باید بگوییم شرکتی به نام Wearable Experiments تصور می کند می تواند شما را در رسیدن به این مهم یاری دهد.

همزمان با تورنومنت یورو 2016، این شرکت نسخه ای بین المللی از تی شرت متصل به اسمارت فون خود به نام Football Fan Shirt را رونمایی کرده که هر زمان تیم مورد علاقه تان بازی خوبی را از خود نشان داد ارتعاشات لمسی در ناحیه قفسه سینه شما ایجاد می کند.

به لطف این لباس می توانید گل ها را بهتر از گذشته احساس کنید و همزمان تجربه هر چیزی برایتان ممکن خواهد بود و از تکل ها گرفته تا کارت قرمزهای وحشتناکی که ممکن است سرنوشت تیم تان را تحت تاثیر قرار دهد، همگی قابل لمس می شوند.

در مورد اینکه تی شرت یاد شده دقیقا از چه زمانی به بازار ارائه می شود یا چقدر قیمت دارد هنوز حرفی به میان نیامده، با این همه، منطقی تر است که آن را تحت عنوان یک پوشیدنی موقعیتی در نظر بگیرید تا چیزی که بشود آن را بر تن کرد و در نقاط مختلف شهر با آن تردد نمود؛ به بیان دیگر قطعا دوست ندارید وقتی همراه با دوستانتان هستید برای آنها توضیح دهید که چرا مرتبا دچار لرزش می شوید.

آخرین تصویری که از آیفون 7 پلاس منتشر شده تایید می کند این دستگاه از دوربین دوگانه در پنل پشتی خود بهره می گیرد. گزارشی که اخیرا در این باره به دست آمد اما نشان می داد که اپل به خاطر وجود برخی «مشکلات فنی» طرح های خود برای گنجاندن لنز ثانویه در نسخه بعدی فبلت 5.5 اینچی اش را کنار گذاشته است.

حالا اما با انتشار خبری دیگر، مشخص شده که شایعه حذف دوربین دوگانه از روی بدنه فبلت آتی شرکت ساکن کوپرتینو بی پایه و اساس بوده و باید منتظر ارائه چنین دستگاهی از سوی آن باشیم.

در واقع ماجرا از این قرار است که امروز صبح، تصویری از آیفون 7 پلاس در فضای مجازی منتشر گردید که به تعبیر منبع منتشر کننده خبر «با نوعی قشر محافظ یا چیزی شبیه به آن» پوشیده شده و بسیار شبیه به تصویری است که پیشتر از این دستگاه لو رفته بود. نکته مهم در مورد این تصویر اما دوربین دوگانه ایست که روی پنل پشتی اش خودنمایی می کند.

گفته می شود این تصویر نسخه تولیدی نهایی از آیفون 7 پلاس را نشان می دهد که ظاهرا پورت کانکتور هوشمند را هم در خود دارد. طبق برخی گزارشات دیگر، آیفون 7 پلاس احتمالا از تکنولوژی شارژ بیسیم پشتیبانی خواهد کرد و یک باتری 3500 میلی آمپر ساعتی را در خود جای خواهد داد.

این شایعات احتمالا برای طرفداران آیفون خوشایند هستند، با این حال، هنوز هم سه ماه تا معرفی نسل بعدی تلفن هوشمند یاد شده زمان باقی مانده و این یعنی طی هفته های آتی اطلاعات و جزئیات بیشتری در این رابطه منتشر خواهد شد.

عموماً به بهترین مدیران، لقب رهبر داده می شود؛ یعنی مردان و زنانی که مشوق تعامل بیشتر در فضای شرکت هستند و دسترسی کارکنان به خود برای ابراز نگرانی های شغلی شان را باز نگه می دارند. اما متأسفانه همه ی مدیران اینگونه نیستند؛ بسیاری از آنها از اینکه کارکنانشان به آنها دسترسی داشته باشند بیزارند، چه برسد به اینکه انتقادی بر آنان وارد شود.

به وفور در سازمان ها می توان مدیرانی را یافت که اساساً گوش شنوا ندارند، بنابراین اگر فکر می کنید مدیر شما نیز جزو همین دسته است نگران نباشید، چون تنها نیستید. خوشبختانه، چند استراتژی وجود دارد که می توانید برای نزدیک شدن به اینگونه مدیران و ابراز عقیده، از آنها استفاده کنید. با تنظیم یک جلسه ی رو در رو شروع کنید، سپس به این شیوه موضوع را پیگیری کنید:

پیش از جلسه

خودتان را ارزیابی کنید تا نقش خود در مشکل به وجود آمده برایتان آشکار شود. داشتن درک درستی از میزان نقش خودتان در بروز مشکلات اهمیت زیادی دارد. مشخص کنید با این گفتگو به کجا می خواهید برسید. بسیاری از مواقع ما آگاهی خوبی از چیزهایی که نمی خواهیم داریم، اما نمی دانیم خواسته هایمان کدام اند. در مورد زمان مناسب برای این جلسه ی رو در رو خوب فکر کنید. برخی زمان ها و مکان ها برای ابراز عقیده یا انتقاد بهتر هستند، به ویژه اگر موضوع مورد نظر شما حساسیت خاصی دارد. در نظر داشته باشید هدف شما این است که فضای مثبتی برای باز کردن سر صحبت با مدیر خود بیافرینید.

طی جلسه

با اطمینان خاطر دادن به رئیس خود شروع کنید. او ممکن است نداند راجع به چه موضوعی می خواهید صحبت کنید و به همین دلیل احتمال دارد از جانب شما تهدیدی حس کند و موضع دفاعی به خود بگیرد. اول از همه از این بابت که قصد تهدید موقعیت او را ندارید به او اطمینان بدهید. مثلاً می توانید صحبت های خود را با این نکته آغاز کنید که نقش او در سازمان را درک می کنید و به موقعیت او احترام می گذارید.

از موضع مشاهدات بی طرفانه خارج نشوید. هیچکس دوست ندارد در مرکز اتهام دیگران قرار بگیرد. یکی از مواردی که بلافاصله رئیس شما را در موضع دفاعی قرار می دهد همین اتهام ها و حمله های تمام عیار است. پس پیش از آنکه به نتیجه گیری برسید، اول به سراغ این بروید که رفتار او چه تأثیری روی کار شما داشته است. تا جایی که ممکن است نقش خود در مشکل به وجود آمده را به گردن بگیرید.

گفتگو هایی که بار احساسی دارند می توانند تفکر افراد را تحت تأثیر قرار دهند. روحیه ی خود را حفظ کنید و مطمئن شوید دیدگاه های مدیر خود در این باره را نیز شنیده اید. در پایان، خلاصه ی بسیار کوتاهی از مجموع گفته هایتان و مسائلی که حل و فصل شده و همچنین مسائل باقی مانده ارائه دهید.

پس از جلسه

از خود متانت به خرج دهید. تشکر کردن پس از جلسه، فارغ از نتیجه ی آن همیشه موضع محترمانه ای محسوب می شود. ادب و احترام در این گونه مواقع بسیار کارساز است و راه را برای حل و فصل مشکلات احتمالی در آینده هموار تر می کند. در نظر داشته باشید که بسیاری از گفتگوهای سازنده به خاطر عدم پیگیری از تحقق نتیجه ی مورد انتظار باز می مانند. ایده آل این است که با رئیستان برای پیگیری تعهدات دو طرف و حصول اطمینان از تحقق توافقات خود زمان مشخصی تعیین کنید.

اگر لازم بود مجدداً مذاکره را در پیش بگیرید. با این کار می توانید موارد محقق نشده را پیگیری کنید و علل احتمالی محقق نشدن موضوع را مورد ارزیابی قرار دهید.

کنفرانس توسعه دهندگان اپل در روز جمعه به پایان رسید. حال این شرکت ویدیویی را در وب سایت خود قرار داده که مربوط به ویژگی های جدید Metal است و در بخشی از آن، می توان آیکون اپلیکیشن TextEdit را بر روی iOS 10 در آیپد مشاهده کرد.

TextEdit در اصل یک پردازشگر کاملاً ساده برای متون است که اکنون در macOS Sierra و البته نسخه های قبلی OS X وجود دارد. اپل تا کنون خبر نداده بود که تصمیم دارد نسخه ای از آن را برای آیپد و آیفون رونمایی کند. در این بین، اپلیکیشن شخص ثالثی هم وجود ندارد که بتواند تمام ویژگی های موجود در این نرم افزار را به آیفون و آیپد بیاورد.

البته این را نیز باید در نظر گرفت که iOS 10 هنوز در نسخه بتا قرار دارد و تا عرضه نهای آن چند ماهی باقی مانده است. هر چند که اپلیکیشن TextEdit اکنون در نسخه بتایی که به دست توسعه دهندگان رسیده، قرار ندارد.

پیش از این و در زمان معرفی iOS 8 نیز اتفاق مشابهی رخ داده بود. در آن زمان نه تنها TextEdit، بلکه اپلیکیشن Preview (مخصوص مشاهده تصاویر و فایل های PDF در مک) نیز در iOS 8 رویت شد.

در این بین اگرچه iOS به یک اپلیکیشن ساده برای مدیریت متن ها نیاز دارد ولی به نظر می رسد که این بار هم اپل صرفاً به شکل داخلی این ویژگی را در اختیار مهندسان خود قرار داده و بعید به نظر می رسد که شاهد حضور TextEdit در این نسخه از iOS باشیم.

ابتدای همین هفته بود که از دستگیری عامل هک برخی از سایت های دولتی توسط مرکز بررسی جرایم سازمان یافته ی سایبری سپاه پاسداران خبر دادیم و گفتیم که ظاهراً هکر مذکور بر خلاف ادعای برخی مسئولان، به برخی اطلاعات مهم تر نیز دسترسی داشته است. اکنون سخنگوی این مرکز جزئیات بیشتری از این رویداد در اختیار رسانه ها قرار داده و اظهار کرده است: «فردی که اخیراً سایت های دولتی ایران را هک کرد توانست اطلاعات مربوط به بانک‌ های اطلاعاتی دستگاه‌ ها را در اختیار بگیرد و از جمله به ۳ هزار فیش حقوق دسترسی پیدا کند».

علیزاده در ارتباط تلفنی با بخش خبری نیمروزی سیما افزوده است:‌ «شخصی که خود را در فضای مجازی “مافیا هکینگ تیم” معرفی کرده بود عامل هک چند سایت دستگاه‌ های دولتی است که از یک سال پیش بخش مدیریت محتوای سایت‌ ها مشهور به CMS را شناسایی کرده است. این هکر تلاش کرد به دستگاه‌ ها اطلاع دهد که حفره ی امنیتی موجود در پایگاه‌ های اینترنتی سازمان‌ هایشان را مرتفع کنند اما دستگاه‌ ها توجه نکردند».

علیزاده در ادامه ی صحبت های خود افزوده است: «این فرد علاوه بر اینکه بر اطلاعات جاری در پایگاه‌ های اینترنتی دسترسی داشته، اطلاعات مربوط به بانک‌ های اطلاعاتی دستگاه‌ ها را نیز در اختیار گرفته اما از آنجایی که انگیزه ی تبهکارانه نداشته از انتشار این اطلاعات، از جمله ۳ هزار فیش حقوقی، استفاده نمی‌ کند. این متهم به ۳ هزار پایگاه اینترنتی نفوذ کرده که از این تعداد ۳۸ پایگاه به سازمان‌ های دولتی با پسوند gov اختصاص دارد».

سخنگوی مرکز بررسی جرایم سازمان یافته ی سایبری سپاه پاسداران افزوده است: «این هکر توانست به پایگاه اینترنتی سازمان ثبت، راه و شهرسازی، گمرک، سازمان صنایع و معادن و ۳۷۰ پایگاه اینترنتی دانشگاه‌ ها نفوذ کند. این فرد در حد تغییر چهره (دی فیس) این پایگاه‌ ها که پایین‌ ترین حد خرابکاری در فضای سایبری است به اقدام مجرمانه دست زده است».

علیزاده درباره ی کاستی های موجود در پایگاه‌ های اینترنتی که موجب چنین نقصان های امنیتی بزرگی شده افزود: «بخش های مدیریت محتوای این پایگاه‌ ها به‌ روز رسانی نمی‌ شد برای طراحی و اجرای محتوای این پایگاه‌ ها به شرکت‌ های معتبر سفارش داده نشده، فایروال‌ ها مورد استفاده قرار نمی‌ گرفته، نیروی متخصص و کافی برای به‌ روز رسانی وجود نداشته است و از میزبانان استاندارد در فضای مجازی برای ایجاد پایگاه استفاده نمی‌ شد».

iMac و سپس iPod نام محصولاتی هستند که اپل ابتدا فروش آنها را آغاز کرده اما به نظر می رسد که موفق ترین محصول این شرکت موسوم به آیفون، سرگذشت دیگری دارد. پیش از اینکه اپل در سال ۲۰۰۷ از موبایلش پرده بردارد، چند آیفون از سوی شرکتی دیگر معرفی شده بود و جالب اینکه  از آنها برای برقراری تماس و همچنین ارتباط با اینترنت بهره گرفته می شد.

اولین دستگاهی که iPhone نام داشت، در سال ۱۹۹۸ و توسط یک شرکت مستقر در کالیفرنیا به نام InfoGear عرضه شد. شرکت مورد اشاره، آیفون خود را به عنوان تلفنی مجهز به اینترنت و رابط کاربری لمسی بازاریابی می کرد.

مشخصاً در خصوص یک تلفن هوشمند -دست‌کم با استانداردهای امروزی- صحبت نمی کنیم. آیفون توسعه یافته از سوی InfoGear یک تلفن رومیزی بود که به نمایشگری سیاه و سفید با ویژگی تاچ مقاومتی مجهز شد. این نمایشگر ۷.۴ اینچ از رزولوشن VGA (معادل ۶۴۰ در ۴۸۰ پیکسل) بهره می گرفت و یک استایلوس هم در کنارش عرضه می شد.

کاربر می توانست کیبورد کشویی آن که از نوع QWERTY بود را باز کند و به همین صورت، به وب و ایمیل دسترسی یابد. سازنده در آن دو مگابایت رم قرار داده بود که برای مدیریت ۲۰۰ آدرس ایمیل کافی به نظر می رسید. این دستگاه با قیمت ۵۰۰ دلار به فروش می رسید اما اگر نیاز به ارتباط با اینترنت در آن داشتید، باید اشتراک ماهانه ۹.۹۵ دلاری پرداخت می کردید. البته با پرداخت ۱۹.۹۵ دلار، می توانستید به «وب گردی بی نهایت» در این آیفون دست پیدا کنید.

این تلفن رومیزی موفقیتی با خود به همراه نداشت چرا که تکنولوژی اش، از زمان توسعه آن کمی جلوتر بود. در سال ۱۹۹۹ شرکت InfoGear یک نسخه جدید از آن را توسعه داد و به فروش رساند اما پس از آن، به طور کامل این پروژه را کنار گذاشت. در سال های ابتدایی از هزاره سوم InfoGear توسط سیسکو خریداری شد. در نتیجه این نام تجاری و حق امتیاز آن نیز به شرکت سیسکو سیستمز تعلق گرفت.

در سال ۲۰۰۶، سیسکو از این نام برای تلفنی مجهز به VoIP (صدا روی پروتکل اینترنت) استفاده کرد و نام آن را Linksys iPhone گذاشت.

در ژانویه ۲۰۰۷، استیو جابز روی صحنه کنفرانس Macworld رفت و آیفون را معرفی کرد. سیسکو نیز به سرعت از اپل برای استفاده از این نام تجاری شکایت نمود. با این حال، اپل در خارج از دادگاه با سیسکو به توافق رسید و پس از آن، قرار شد که هر دو شرکت حق استفاده از این نام را داشته باشد. جالب اینجاست که هیچگاه مشخص نشد که اپل برای استفاده از نام آیفون، چه مبلغی را به سیسکو پرداخت کرد.

کروم بوک پیکسل، محصولی بسیار باکیفیت اما گران قیمت است و حالا به نظر می رسد که شرکت گوگل تمایل دارد نسل سوم آن را تولید کند. این شرکت به تازگی در یکی از آگهی های استخدام خود، درخواست مهندس ناظر کیفیت را دارد که در شانگهای مستقر باشد.

در این بین، به صراحت از «کروم بوک پیکسل» هم نام برده شده و گوگل در متن آگهی خود می نویسد که به دنبال شخصی برای شکل دادن آینده ی محصول عالی این شرکت است.

در ابتدای سال جاری، گوگل فروش مدل ارزان تر و ۹۹۹ دلاری از کروم بوک خود که به ۸ گیگابایت رم مجهز شده بود را متوقف کرد و حالا کاربران تنها می توانند با پرداخت ۱۲۹۹ دلار، مدل ۱۶ گیگابایتی آن را تهیه کنند. با این حال، لپ تاپ مورد اشاره در مارس ۲۰۱۵ معرفی شد بود و اکنون زمانش رسیده تا گوگل نسل بعدی آن ارائه شود. هرچند که نمونه اول از این محصول در سال ۲۰۱۳ رونمایی شد و سپس دو سال طول کشید تا گوگل آن را بروز رسانی کند.

در توضیحات درج شده در آگهی استخدام بیان شده که شخص مورد نظر باید توانایی کار با سازندگان و تیم سخت افزاری را داشته باشد. اینطور که به نظر می رسد، گوگل تصمیم دارد توجه ویژه ای به سخت افزار پیکسل و طراحی آن داشته باشد.

کروم بوک های پیکسل لپ تاپ هایی تحسین شده هستند که به سیستم عامل کروم مجهز گشته اند اما به علت قیمت بالا و محدودیت های سیستم عامل، کاربران معمولاً به سراغ آنها نمی روند و در صورت نیاز به این Chrome OS، ترجیح می دهند آن را در ساخته‌ی شرکت های دیگر و با قیمت بسیار کمتر از ۵۰۰ دلار به دست آورند. باید دید نسل سوم از کروم بوک های پیکسل باز هم با قیمت بالایی عرضه خواهد شد یا گوگل در این زمینه تجدید نظر کرده است.

شرکت بریتانیایی دیپ مایند که در زمینه هوش مصنوعی فعالیت می کند و به گوگل تعلق دارد تاکنون به موفقیت های خوبی دست پیدا کرده و برای نمونه توانسته قهرمان جهانی بازی Go را شکست دهد و با بهره گیری از دید مجازی مسیرش را در مازهای تو در تو بیاید.

اما یکی از دستاوردهای دیپ مایند از بقیه عجیب تر است: طبق گزارشات هوش مصنوعی این شرکت توانسته یاد بگیرد که چطور با یک مورچه دیجیتال فوتبال بازی کند. شاید به نظرتان این رقابت جالب و سرگرم کننده به نظر بیاید اما می توان آن را آزمایشی دشوار برای فرایند یادگیری تقویت محور و ناهمگام دیپ مایند خواند.

در واقع هوش مصنوعی این شرکت بدون آنکه از قبل درک درستی در مورد مکانیزم های مورچه داشته باشد، آن را حرکت می داد و همزمان توپ را به سمت دروازه هدایت می کرد. برای آنکه درک بهتری از این توانمندی داشته باشید کافیست تصور کنید که باید دویدن را همزمان با اولین مسابقه خود یاد می گرفتید؛ چالش پیش روی هوش مصنوعی دیپ مایند نیز تا همین اندازه پیچیده بود.

البته باید اضافه نماییم که گوگل هنوز هم به جزئیات این موفقیت نپرداخته اما یادآور شده که این اتفاق می تواند در «دستکاری های رباتیک» بسیار سودمند واقع شود. به لطف این دستاورد، رباتی که چندین پا دارد می تواند راه رفتن (یا انطباق دادن خود با شرایط دشوار) را بدون دریافت دستورالعمل های صریح یاد بگیرد و بازوی آن نیز قادر خواهد بود به درستی و یا احتیاط اشیاء ناآشنا را بگیرد.

بر اساس گفته های وزیر ارتباطات، گران شدن تعرفه ی مکالمه با تلفن ثابت از دقیقه ای ۳۰ ریال به ۴۵ ریال، از اول ماه آینده اجرایی می شود.

محمود واعظی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات کشورمان پس از نشست برررسی وضعیت بخش خصوصی در حوزه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات اظهار کرده است: «در زمان هم کدسازی تلفن ثابت این تصور وجود داشت که با توجه به تعرفه ی ۳۰ ریالی تلفن ثابت، مشترکان، این تلفن را به تلفن همراه که تعرفه ای ۱۸ برابری دارد، ترجیح می دهند. متأسفانه مردم به تلفن ثابت روی نیاوردند و عملاً تلفن ثابت با ضرر و زیان روبرو شد و ما با افزایش تعرفه تلاش کردیم بخشی از این زیان را جبران کنیم».

واعظی در ادامه ی توضیحات خود افزوده است: «در شرایط کنونی نیز یک دقیقه مکالمه با تلفن همراه حدود ۱۴ برابر یک دقیقه مکالمه با تلفن ثابت است، بر این اساس افزایش در نظر گرفته شده برای تلفن ثابت چندان زیاد نیست و امیدواریم شرکت مخابرات با این افزایش تعرفه در بحث سرمایه‌ گذاری فعال عمل کند».

واعظی در ادامه ی صحبت های خود، درباره ی جلسه ی خود با فعالان بخش خصوصی در حوزه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز افزوده است: «بخش دولتی در حوزه ی ارتباطات باید کوچک شود و ما تلاشمان باید در جهت حمایت و بسترسازی برای توسعه ی بخش خصوصی باشد. اکنون افزایش فعالیت بخش خصوصی در توسعه ی خدمت رسانی به مردم و اشتغال زایی مؤثر بوده است».

وزیر ارتباطات با اشاره به کاهش هزینه ی پهنای باند داخل افزوده است: «تلاش داریم با کاهش قیمت پهنای باند و ایجاد تفکیک در پهنای باند داخلی و بین المللی، زمینه‌ ای را فراهم آوریم تا قیمت استفاده برای مردم به خصوص در بخش پهنای باند داخلی کاهش یابد».

در حال حاضر موبایل های پرچمدار اندکی وجود دارند که می توان روی مقاومت آنها در برابر آب حساب باز کرد. در حالی که سامسونگ در گلکسی اس ۵ و گلکسی اس ۷ این ویژگی را در اختیار کاربران قرار داد، سونی کم کم از آن دور می شود و در دو موبایل از خانواده اکس، این ویژگی را جای نداده است.

اچ تی سی و موتورولا هم تولید نمونه موبایل های مجهز به این ویژگی را کاهش داده اند. اما شرکتی که تا کنون اقدام به توسعه محصولی ضدآب نکرده است، شیائومی نام دارد. آقای «لین جان» (Lin Jun) به تازگی توضیح کوتاهی در مورد همین مسئله ارائه داده و علت تولید نشدن چنین دستگاهی از سوی شیائومی را بیان کرده است.

وی خبر می دهد که علیرغم درخواست کاربران، به دو علت این کار را انجام نخواهد داد. اول اینکه موبایل های مقاوم در برابر آب، بسیار حساس هستند و در برابر هرگونه آسیب دیدگی، این ویژگی خود را از دست می دهند. این قابلیت با کوچک ترین ضربه به تلفن همراه از بین می رود.

مدیر عامل شرکت چینی، قیمت را به عنوان عامل دوم مطرح کرده است. وی می گوید که با اتخاذ چنین تصمیمی، هزینه تمام شده موبایل شیائومی ۲۰ الی ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت و این چندان با سیاست های کنونی شرکت برای ارائه موبایل هایی ارزان هماهنگی ندارد. وی البته خبر می دهد در صورتی که کاربران مایل به پرداخت مبلغ ۲۰ الی ۳۰ درصد بالاتر باشند، شیائومی یک تلفن هوشمند مقاوم در برابر آب نیز توسعه خواهد داد.

قرار گرفتن در نقش رهبر یک تیم برای اولین بار، نقطه ی عطفی در مسیر شغلی بسیاری از افراد خواهد بود. این امر نه تنها تخصص شما در حوزه ی فعالیت تان را نشان می دهد، بلکه نشان دهنده ی توانایی شما در رهبری کردن دیگران نیز هست. اما متأسفانه، دورانی که باید روزهای فوق العاده ای باشد، برای خیلی ها به یک کابوس بدل می شود. علت آن هم مرتکب شدن یک یا چند مورد از اشتباهات بزرگ زیر در رهبری است. ارتکاب این اشتباهات نه تنها اعتبار رهبر یک کسب و کار را زیر سؤال می برند، بلکه می توانند مدت زمان قرار گیری وی در این موقعیت را نیز کوتاه کنند.

اگر می خواهید مسئولیت رهبری تیم خود را بر عهده بگیرید، هفت اشتباه بزرگ زیر مواردی هستند که باید از آنها اجتناب کنید. اما چگونه؟ در ادامه خواهید خواند:

۱- فاصله گرفتن بیش از حد از اعضای تیم

تبدیل شدن به رهبر یک گروه، قدم مهمی در زندگی شغلی شما محسوب می شود، اما خیلی ها این موضوع را نه تنها قدمی رو به بهبود، بلکه فرصتی برای دور شدن از اعضای تیم خود می دانند و سعی می کنند با فاصله گرفتن از آنان برتری خود را به رخ آنها بکشند. با قرار گرفتن مسئولیت های رهبری بر دوش افراد، قطعاً نوع رابطه ی آنها با اعضای تیم تغییر می کند، به ویژه اگر خودشان قبلاً عضوی از همان تیم بوده باشند. اما فاصله گرفتن از اعضای تیم می تواند به از دست رفتن ارتباط رهبر با اعضای تیمش منجر شود که هیچگاه اتفاق مثبتی به حساب نمی آید.

۲- بیش از حد خودمانی شدن با اعضای تیم

قرار گرفتن در موقعیت رهبری یک تیم می تواند فرد را در موضع انزوا قرار دهد. اما باید مطمئن شوید برای حل این مشکل، بیش از حد خودمانی شدن با اعضای تیم را انتخاب نمی کنید. رهبر یک تیم در مواقعی باید تصمیمات سختی بگیرد و اگر با برخی از اعضای تیمش بیش از حد صمیمی باشد این موضوع مشکل ساز خواهد شد و ممکن است اعتبار وی را زیر سؤال ببرد.

۳- نقش دانای کل را بازی کردن

رهبری یعنی کمک به اعضای تیم برای رسیدن به بهترین نتایج ممکن؛ یعنی شناسایی بهترین راه حل و سازماندهی اعضای تیم به اثربخش ترین شکل برای دستیابی به آن نتایج. با این حال، بسیاری از رهبران فکر می کنند با قرار گرفتن در این جایگاه باید تمام پاسخ ها را بدانند، و به نوعی قهرمان تیم باشند.

رهبر یک تیم باید راهنمای اعضای آن تیم باشد، از تخصص آنها بهترین استفاده را ببرد و کاری کند بهترین گزینه های ممکن را برای انتخاب پیش رویش قرار دهند. رهبر یک تیم در نهایت کسی است که از بین این گزینه ها انتخاب خواهد کرد اما هیچ گاه نباید در پیدایش آنها نظر شخصی خود را اعمال کند.

۴- به جای اعضای گروه کار کردن

شما به عنوان رهبر تیم باید اجازه دهید اعضای گروهتان وظایفشان را خودشان انجام دهند؛ شما نباید به جای آنها کاری انجام دهید. رهبری می تواند قدم چالش برانگیزی باشد، و لزوماً همیشه معلوم نیست چه کار باید کرد. به همین دلیل بالا زدن آستین ها و عملاً وارد امور جاری شدن و بر عهده گرفتن بخشی از کار می تواند آرامش بخش باشد.

اما این کار نادرست است. شما باید به اعضای تیم خود بگویید چه می خواهید، و باقی قضایا را به خودشان محول کنید. این وظیفه ی آنهاست که راهی برای برآورده شدن خواسته های شما بیابند.

۵- بها ندادن به زحمات اعضای تیم در موفقیت ها

هر کسی وقتی در نقش تازه ای قرار می گیرد دوست دارد موفقیت خود را به دیگران نشان دهد و این، می تواند باعث شود اعتبار کارهای انجام شده را بیش از حدی که سزاوار آن هست به نفع خود تصرف کند. در واقع این بخشی از عدم امنیتی است که بر عهده گرفتن نقشی تازه با خود به همراه می آورد. شما باید به اندازه ای اعتماد به نفس داشته باشید که زحمات اعضای تیم خود را نیز به رسمیت بشناسید و متناسب با این زحمات به آنها اعتبار بدهید؛ موفقیت آنها موفقیت شما نیز هست. نسبت دادن موفقیت ها به دیگران در موقعیت رهبری کار دشواری محسوب می شود اما اگر بیش از اندازه موفقیت ها را به خودتان نسبت بدهید ممکن است انگیزه را از اعضای تیم تان بگیرید و باعث شوید به دنبال جای دیگری برای کار کردن بگردند.

۶- استفاده از کنترل به جای اثرگذاری

رهبری ربطی به جایگاه ندارد، بلکه معنای آن اقدام و اثرگذاری است. هیچ رئیسی صرفاً به خاطر جایگاهش نمی تواند انتظار داشته باشد دیگران هر کاری که می گوید را انجام دهند. این شیوه ممکن است در کوتاه مدت نتیجه بدهد، اما راه حلی دراز مدت نیست و قطعاً در میان اعضای گروه احترامی برای رهبر تیم به ارمغان نخواهد آورد. اعضای تیم شما می دانند شما رئیسشان هستید، لازم نیست این موضوع را هر بار به رخ آنها بکشید. درخواست کردن از آنها با چند مثال، باعث می شود روی آنها اثرگذاری بیشتری داشته باشید و به آنها این احساس را بدهید که در کنار شما کار می کنند، نه برای شما.

۷- مدیریت ذره بینی

مدیریت ذره بینی بدترین کاری است که یک رهبر می تواند انجام دهد. این کار برای اعضای تیم شما خوشایند نیست چون هیچکس دوست ندارد با کسی کار کند که مدام از بالا بر تک تک کارهایش نظارت دارد و از او می پرسد کی کار به اتمام می رسد. چنین وضعیتی برای خود رهبر تیم نیز برازنده نیست و نشان دهنده ی عدم اعتماد او به اعضا و توانایی رهبری خود است. شما به عنوان رهبر، باید فضای لازم را به اعضای تیم خود بدهید تا نشان دهند چه کارهایی از دستشان ساخته است و در صورت نیاز از آنها حمایت کنید.

اگر بتوانید از این اشتباهات مهلک رهبری دوری کنید، اعضای تیم شما قدردانتان خواهند بود. این، کمک می کند مشارکت خود را افزایش دهند و بهترین کاری که از دستشان بر می آید را به اجرا درآورند.

اوایل اسفندماه سال قبل، وزارت دفاع آمریکا از برگزاری رویدادی با نام «پنتاگون را هک کنید» خبر داد و به دنبال آن بسیاری علاقمند بودند که بدانند بعد از بررسی وبسایت های دولتی این کشور توسط هکرها چه آسیب پذیری هایی کشف خواهند شد. حالا این مساله روشن شده.

براساس گفته اَش کارتر، وزیر دفاع آمریکا، از 1400 نفر شرکت کننده در این طرح، بالغ بر 250 نفرشان گزارش مربوط به دست کم یک آسیب پذیری را تسلیم این وزارتخانه کرده اند که در این میان هم، 138 مورد «منحصربفرد و شایسته دریافت انعام» شناخته شدند.

انعام یا پاداش ارائه شده به این هکرها هم از بازه قیمت 100تا 15000 دلار (در صورتی که فردی بیش از یک آسیب پذیری را شناسایی کرده باشد) متغیر است.

این برنامه پایلوت که از 30 فروردین تا 23 اردیبهشت اجرا گردید، هزینه ای بالغ بر 150 هزار دلار را بر دوش وزرات دفاع آمریکا گذاشت که البته نیمی از این مبلغ به عنوان جایزه و پاداش در اختیار شرکت کنندگان قرار داده شد. نتیجه رقابت نیز روز جمعه گذشته از طریق وبسایت این وزارتخانه به سمع و نظر مخاطبان رسید.

یکی از سنخگویان این نهاد  دولتی آمریکا گفته است: رویداد «پنتاگون را هک کنید» روشی مقرون به صرفه برای سنجش میزان امنیت 5 وبسایت مختلف متعلق به سازمان های دفاعی آمریکا (شامل defense.gov، dodlive.mil، dvidshub.net، myafn.net و dimoc.mil) بود. ما برای پیدا کردن باگ این سایت ها به جای آنکه با صرف هزینه بالغ بر یک میلیون دلار به سراغ شرکت های امنیتی خارج از سازمان برویم، تصمیم گرفتیم هکرهای آماتور را به استخدام خود درآوریم تا کشف آسیب پذیری های امنیتی را با مبلغی به مراتب پایین تر برایمان انجام دهند و جالب است بدانید که برخی از این افراد، دانش آموزان دبیرستانی بودند.

کارتر اعلام نمود که دولت علاوه بر گزارش تعداد باگ وبسایت های متعلق به خود، با پلتفرمی به نام HackerOne وارد همکاری شده تا آسیب پذیری های کشف شده را برطرف نماید. کارتر در ادامه اظهار نمود: این وزراتخانه همچنین «پل ارتباطی محکم تری را با شهروندان مبتکر آمریکایی که می خواهند در ماموریت های دفاعی آن نقش داشته باشند ایجاد نموده». وی ادامه داد: من دوست دارم این طرح به دیگر حوزه های دولتی نیز بسط داده شود و می خواهم مطمئن شوم که حتی بدون وجود یک برنامه اختصاصی هم هکرها و محققان باز هم باگ های موجود را گزارش خواهند داد.

او گفت: وقتی نوبت به فناوری اطلاعات و ارتباطات می رسد، زیرساخت های دفاعی معمولا روی سیستم های بسته استوارند اما هرچه دوستان بیشتری را برای نظارت بر سیستم ها و وبسایت های خود داشته باشیم، خلاء ها و آسیب پذیری های بیشتری را پیدا می کنیم و در نتیجه می توانیم امنیت بیشتری را به پیکارجویان خود ارائه نماییم.

لازم است اشاره نماییم که هم اکنون وبسایت های زیادی، برنامه «کشف باگ» برای خود دارند اما این نخستین باری بود که دولت فدرال دست به چنین اقدامی می زند. در هر حال، این تجربه برای هکرهای جوان و آن دسته از کارشناسان امنیت که دوست دارند به سیستم های تحت مدیریت یک سازمان دولتی نفوذ کنند بسیار شیرین است هرچند پولی که در ازای این کار در اختیارشان قرار می گیرد بسیار ناچیز است.

عرضه گسترده ساعت هوشمند «Gear S2» از سامسونگ، در سپتامبر سال گذشته آغاز شد ولی توسعه آن توقفی نداشته است. شرکت کره ای نه تنها تلاش نموده تا در این مدت واچ فیس و بندهای تازه ای را به محصول پوشیدنی خود اضافه کند، بلکه کوشیده تا نرم افزار و همچنین تجربه کاربری اش را نیز بهبود بخشد.

پس از دو بروز رسانی، اکنون کاربران Gear S2 حالت پرواز، روشنی نمایشگر تطبیقی و تولید واچ فیس های سفارشی را در اختیار دارند.

«یوجین هانگ» (Yoojin Hong) معاون ارشد و مسئول تیم توسعه تجربه کاربری و همچنین ارتباطات موبایل، در خصوص پیشرفت های ساعت هوشمند سامسونگ و همچنین بروز رسانی های آن توضیحاتی را ارائه می دهد.

در زمانه ای که تغییرات با سرعت بسیار زیادی رخ می دهند، سامسونگ چگونه رویکردی نسبت به تجربه کاربری و طراحی آن دارد؟

امروز دو بُعد در خصوص نحوه نگرش ما به مقوله طراحی تجربه کاربری وجود دارد: اول، تکامل یافتن نرم افزار است و دوم، تجربه کاربری به عنوان بخشی از فرایند تولید نرم افزار.

در خصوص تکامل نرم افزار، برعکس موبایل های ساده، اکنون بیشتر ابزارها به نرم افزارهای مدرنی همچون اندروید یا تایزن مجهز هستند که می توان آنها را بروز رسانی کرد و تکامل بخشید. همین مسئله به معنای آن است که تجربه کاربری به شکل مداوم توسط بروز رسانی های نرم افزاری بهبود پیدا می کند.

اگرچه تست بتا برای برخی سرویس ها و اپلیکیشن ها معمولاً سریع ترین راه ممکن برای رساندن آنها به دست کاربران است، اما تجربه کاربری حالت بتا ندارد. این چالشی است که گریبان‌گیر بسیاری از طراحان تجربه کاربری در سامسونگ شده. باید طراحی شود و در ابزارهایی که در آینده توسعه پیدا می کنند، تا دو الی سه سال آینده قرار گیرد.

دوم، ساده کردن فرایند تولید نرم افزار است. متوجه کاستی های نحوه سنتی تولید نرم افزار شدیم. حالا برای رفع نیازهای پویای کاربران، راهکاری سریع تر را در پیش گرفته ایم تا اطمینان حاصل نماییم که نتیجه تلاش ما به شکلی پر سرعت تر به دست کاربر می رسد. برای مثال، سال گذشته یک رویکرد بتا را آغاز کرده و اندروید مارشملو را به شکل بتا در اختیار برخی دستگاه ها گذاشتیم.

در این فرایند، به شکل مستقیم به بازخوردهای کاربران توجه نمودیم و همین موضوع سبب شد تا سریع تر قادر به ارائه نسخه نهایی شویم.

نکته مهم اینجاست که ترسی از تغییر نداریم. می توانیم پس از مشخص نمودن استراتژی ها، به سرعت تکنولوژی روز حرکت کنیم.

نحوه نگرش سامسونگ به تجربه کاربری را چگونه تعریف می کنید‌؟

این شرکت در کنار طراحی و توسعه محصولات و سرویس ها، تخصص و قابلیت های مورد نیاز برای ساخت آنها در خانه را هم دارد. به همین دلیل می توانیم با سرعت بالاتری کار کنیم و سخت افزار یا نرم افزار توسعه دهیم.

در نهایت این بهینه سازی و تکامل سخت افزار، نرم افزار و طراحی تجربه کاربری است که ما را از سایرین متمایز می کند.

چگونه موفق به طراحی تجربه کاربری موجود در Gear S2 شدید؟ 

هدفمان تولید یک ساعت بود. یک ساعت معمولی که کاربر قرار است هر روز آن را بر دست خود داشته باشد. به مسئله به عنوان تولید دستگاهی هوشمند نگاه نمی کردیم. هوشمندی این ساعت، تنها یکی از مزیت هایش بود نه مهم ترین مزیت اش.

همین مسئله، یک اصل بسیار مهم در طراحی تجربه کاربری و البته سایر تصمیمات مرتبط به طراحی بود.

برای مثال، راجع به این موضوع که آیا باید رابط کاربری تاچ و چنین نوعی از تعامل را در این ساعت قرار دهیم یا خیر، بسیار بحث کردیم. برخی باور داشتند که رابط های کاربری تاچ، توسط کاربران پذیرفته شده اند چرا که افراد پیش از این، تجربه استفاده از آنها را در تلفن های هوشمند داشته اند.

اما همواره به خودمان یادآور می شدیم که نمی خواهیم یک موبایل بسیار کوچک برای مچ دست کاربر طراحی کنیم و این یک ساعت است. در نتیجه، طبیعی بود که از یک حاشیه چرخنده برای اموری نظیر مرور منوها و اسکرول کردن استفاده شود.

چرا برای Gear S2 از یک طراحی مدور استفاده کردید؟

بیشتر ساعت ها، از طراحی دایره ای برخوردار هستند. همین مسئله موجب می شود تا طراحی ساعت بهتر انجام شده و شما را مجبور می کند تا در هر زمان، صرفاً به یک مورد توجه کنید. این مربوط به طبیعت اشکال است. یک دایره شما را بر یک موضوع متمرکز می کند در حالی که در یک ساعت با فُرم مستطیل، ناخودآگاه مایل هستید تا متنی را از بالا تا پایین بخوانید.

در نتیجه، حالت مدور بهترین نوع ظاهر یک ساعت هوشمند است تا به کاربر اجازه دهد صرفاً نگاهی گذرا به اطلاعات مهم خود داشته باشد. در حالی که در طراحی مستطیلی، فرد تمایل پیدا می کند تا متون را به شکل کامل مطالعه کند.

البته مشکل ساعت های مدور، این است که فضای کار کمتری هم در اختیار کاربر قرار خواهد گرفت. ما همه به نمایشگرهای مستطیلی خو گرفته ایم اما ارزش نگاه سریع تر به اطلاعات مهم بالاتر است.

چگونه برای طراحی تجربه کاربری Gear S2، با سایر تیم های سامسونگ مشارکت کردید؟ 

همه به شکل نزدیک و همانند یک تیم مشغول به کار شدیم. سخت افزار، نرم افزار، طراحی صنعتی، طراحی بصری، طراحی افکت های تصویری، تیم توسعه نمونه اولیه و … . در واقع همه این تیم ها با هم یکپارچه شدند تا نتیجه کار، یک تجربه کاربری یکپارچه و بدون مشکل باشد.

برای مثال، حسی که از چرخاندن حاشیه چرخنده این ساعت هوشمند به شما القا می شود، طراحی شده است. نمی خواستیم که حرکت این حاشیه، خیلی دشوار و یا خیلی ساده باشد. همچنین می خواستیم که با چرخاندن، حاشیه نمایشگر، کاربر بتواند عملکرد آن را در نمایشگر دستگاه مشاهده کند. در نتیجه سرعت چرخش و نقطه شروع آن به دقت طراحی شدند.

بازخوردهای ویبره ای بسیار خفیف را نیز به آن افزودیم و سپس نرم افزار و سخت افراز را نیز با همین ویژگی هماهنگ کردیم. برای مثال، نوعی لرزش ویبره ای طراحی نمودیم که صرفاً زمانی که حاشیه چرخنده را تا انتها چرخانده باشید، می توانید آن را حس کنید. همه چیز در خصوص حاشیه چرخنده باید به شکلی عالی انجام می شد؛ از بازخورد در نمایشگر گرفته تا ویبره ای که جداگانه طراحی شده بود.

زمانی که در حال توسعه Gear S2 بودیم، به یک رکورد در زمینه ساخت تعداد نمونه های اولیه برای یک محصول دست پیدا کردیم. به دلیل تکنولوژی هایی که در این ساعت به کار رفته بود، باید خودمان با آن کار می کردیم و آنها را آزمایش می نمودیم. یکی از همین آزمایش ها مربوط به حرکت نمایشگر به سمت چپ یا راست در هنگام چرخاندن حاشیه چرخنده دستگاه بود. مطمئن نبودیم که در زمان حرکت حاشیه، بهتر است منو ها به کدام سمت حرکت کنند.

صرفاً برای چک کردن همین ویژگی و تصمیم گیری در خصوص آن، بیش از ۲۰ نمونه از همین ساعت هوشمند را توسعه دادیم. برای چک کردن ویژگی مورد بحث، باید آن را در عمل می دیدیم و سپس تصمیم گیری می کردیم. هیچ چیز نباید به شکل مستقل کار می کرد. همه چیز باید یک هارمونی کاملاً یکپارچه و پایدار می یافت تا در نهایت تجربه ای روان در اختیار کاربر قرار گیرد.

احساس می کنید در آینده نزدیک، ابزارهای پوشیدنی چه تاثیری بر سبک زندگی کاربران داشته باشند؟ 

گجت های پوشیدنی در حال ایفای نقش کامپیوترها و همچنین موبایل های هوشمند هستند. اجازه می دهند تا تکنولوژی، مخفی تر و طبیعی تر در دسترس باشد.

تصور می کنم اکنون ساده ترین فایده چنین وسیله ای، این است که به کاربر فعال اجازه می دهد تا در کنار انجام دادن همه فعالیت های خودش، به سادگی با جهان پیرامون نیز در ارتباط باقی بماند. برای مثال شما در حال ورزش کردن هستید و ساعت هوشمند خود را نیز بر دست دارید. این وسیله قادر است به شما کمک کند تا بهتر و آگاهانه تر ورزش کرده و فعالیت های فیزیکی تان را پایش نمایید.

در مقطع زمانی بلند مدت ولی، این ابزارها کاربرد بسیار بیشتری پیدا خواهند کرد، چرا که کاربر می تواند توسط آن با همه ابزارهای هوشمند کوچکی که در اطرافش وجود دارد، به تعامل بپردازد.

اگر فیلم Alien یا بیگانه را دیده باشید، حتما خاطرتان هستید که در این فیلم مردم روی یک سفینه فضایی زندگی می کنند و کاراکتری در آن هست که به مشکلات شکمی مبتلاست و عاقبت هم داستان با یک راهپیمایی فضایی به اتمام می رسد.

در آن فیلم، بیگانه داستان دهانی غیر عادی داشت که شاید در ذهن خیلی ها مانده و بسیاری حتی از دیدنش دچار وحشت و هراس می شدند.

تصویری که در بالا می بینید به یک مارماهی رنگین تعلق دارد که نوعی نیش سفید رنگ از گلویش بیرون می آید. این نیش سفید رنگ مجموعه ثانویه از آرواره های مارماهیست که طعمه را به سمت سیستم گوارشی جانور هدایت می کند (درست مانند فیلم بیگانه).

آرواره های ثانویه جانور فک حلقی خوانده می شوند و همانطور که در بالا گفته شد بعد از قرار گرفتن طعمه درون دهان آن را به سمت گلو و مجاری هاضمه می فرستند و جالب است بدانید تا آنجا که مشخص شده این تنها موجودی است که چنین قابلیت خیره کننده ای دارد.

البته باید اشاره نماییم آنطور که ریتا مهتا یکی از زیست شناسان دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز گفته، این آرواره ها در تمامی ماهی های استخوانی وجود دارند. او اظهار نمود: طیف وسیعی از ماهی ها غذای خود را با آرواره های دهانی شان نمی جوند و به واسطه تکامل آرواره های حلقی توانسته اند چنین امکانی را پیدا کنند.

اما نکته ای که نباید از آن غافل شد این است که آرواره های حلقی هیچکدام از آنها مهارت و استادی نمونه موجود در بدن 200 گونه مختلف مارماهی رنگین را ندارد. حال سوال اینجاست که چرا این آبزی به چنین آرواره هایی مجهز گردیده است؟

اغلب ماهی ها با استفاده از عمل مکش تغدیه می کنند و طعمه ها را به دام می اندازند؛ آنها از این طریق در اندک زمانی شکم خود باز و بسته می کنند تا نوعی مکش را نسبت به طعمه ایجاد نمایند (البته برخی قورباغه ها و سمندرها هم چنین مشخصه ای دارند) و هرچه سر ماهی بزرگ تر باشد، نیروی مکش ایجاد شده نیز شدت بالاتری خواهد داشت.

مارماهی های رنگین اما بیشتر ترجیح می دهند که درون شکاف های بستر دریا زندگی کنند و به همین خاطر رفته رفته جثه ای نحیف پیدا کرده اند و از همین رو نمی توانند آن نیروی مکش مورد نیاز را برای گرفتن طعمه ها ایجاد نمایند.

لازم به ذکر  است که این آبزی توانایی شکار طعمه های بزرگ تر را هم دارد و آنها را به یکباره می بلعد (طول برخی گونه های مارماهی رنگین به سه متر می رسد). با در نظر داشتن همین مساله، آبزی مورد بحث صرفا نمی تواند با تکیه بر نیروی مکش شکار کند.

مهتا در این باره می گوید: چون بلعیدن یکباره طعمه های بزرگ نیازمند در اختیار داشتن دهانی بزرگ است و ابعاد دهان یک جانور نیز ارتباط غیرمستقیمی با سرعت جریان هوای ورودی دارد (یعنی هرچه دهان یک جانور بزرگ تر باشد، سرعت جریان هوایی که می تواند از طریق مکش ایجاد نماید نیز کمتر خواهد بود) اگر قرار باشد طعمه بزرگی را شکار نمایید، مکش راهکار مطلوب نخواهد بود.

مارماهی رنگین نیز طوری آرواره های حلقی خود را با دندان های متحرکش انطباق داده که نیازی به ایجاد خلا برای گرفتن طعمه و انتقال آن به گلویش ندارد. در مقابل این آبزی درست مانند یک مار غذایش را مصرف می کند منتها با این تفاوت که فاقد زهر است و زبانش آن حرکت های ریز را ندارد.

مارها با «بالا و پایین بردن» بخش های جانبی آرواره بالایی شان، سر خود را روی طعمه هایشان حرکت می دهند تا از این طریق، هر لحظه طعمه را در دندان داشته باشند و از فرارش جلوگیری نمایند.

حال، مارماهی رنگینی هم که طعمه خود را از دندان های معمولش به دندان های حلقوی خود می فرستد عملکردی مشابه به این دارد. طبق گفته مهتا، این یک نوآوری است که احتمالا گونه جانوری مورد بحث را یاری داده تا در زنجیره غذایی مرجانی، به یک فرمانروا بدل شود.

اما هر فرمانروا برای خود افراد تحت تسلطی دارد و مارماهی رنگین هم از این قاعده جدا نیست. در سال 2006 دانشمندان برای نخستین بار به ائتلافی میان این آبزی و هامورها پی بردند که با تکان دادن سر خود سیگنالی را برای مارماهی ارسال کرده و نشان می دادند که دوست دارند به صورت تیمی با آنها به سراغ شکار بروند.

در ادامه، چنانچه مارماهی این پیشنهاد را قبول می کرد، دو گونه جانور با یکدیگر به کمین طعمه ها می نشستند تا آنها را شکار نمایند.

مهتا می گوید، مارماهی رنگین یا دیگر گونه های شبیه به آن می توانند درون کوچک ترین منافذ خود را جای دهند و ماهی بگیرند و در نهایت هم طعمه ها میان مارماهی رنگین و شکارچیانی که با آن مشارکت نموده اند تقسیم خواهد شد.

اگر هامور ببیند که طعمه درون یکی از مرجان های زیرآبی پنهان شده، با یک حرکت سر دیگر مارماهی رنگین را از این موضوع باخبر می کند (عملی مشابه به حرکت دادن انگشت اشاره). مارماهی نیز درخواست شریک و همدست خود را اجابت کرده و بدن کشیده اش را به درون کوچک ترین حفره ها می برد تا طعمه ها را شناسایی نماید و از آن طرف، هامور هم راه فرار را بر این جانور می بندد.

در نهایت نیز مارماهی نخستین طعمه ای که با آن برخورد نماید را می گیرد اما این استراتژی مشارکتی برای شکار در قلمرو حیوانات امری عجیب به حساب می آید و کمتر نمونه آن مشاهده شده است. البته پیشتر مطالبی در مورد مشارکت دلفین ها و پرنده ها با انسان در فرایند شکار منتشر شده اما ماهی ها به ندرت تحت عنوان حیوانات باهوش شناخته می شوند. در هر حال همکاری مارماهی رنگین و هامور را می توان نمود بسیار خوبی از هوش و استعداد آبزیان دانست.

در مورد عادات جفت گیری، چرخه زندگی و دیگر رفتارهای این موجود هم باید بگوییم که هنوز نادانسته های زیادی در این باره وجود دارد. مهتا در این باره می گوید: این موجودات یک مرحله شفیره ای دارند که با نام leptocephalus شناخته می شود؛ در این فاز نوزدان خیلی شبیه به یک مارماهی جوان هستند و برای مدت سه ماه را در آب اقیانوس به حالت شناور در می آیند.

این لاروها آنطور که دانشمندان گفته اند بدنی شفاف دارند که نمایی از آنها در ویدئوی زیر آمده است. در واقع نوزادان مارماهی رنگین لایه های نازکی از ماهیچه هستند و از نوعی ماده ژله ای پر شده اند که تا زمان بلوغ، انرژی را در خود ذخیره می کنند و عاقبت به گوشت و پوست بدل می شوند.

بر خلاف پیشرفت هایی که تلفن های هوشمند ظرف یک دهه ی گذشته به خود دیده اند، مسئله ی عمر باتری کماکان پابرجاست و چالش بزرگی محسوب می شود. باتری تلفن های همراه قدیمی تر معمولاً روز ها و یا حتی یک هفته به صورت استند بای به نیاز کاربران پاسخ می دادند این در حالی است که تلفن های هوشمند به خاطر نمایشگر های بزرگ و ارتباطات دیتا، با هر بار شارژ معمولاً بیشتر از یک روز قادر به کار نیستند.

با این تفاسیر، دور بودن از منابع ثابت برق برای مدت طولانی کاربران تلفن های هوشمند را به دردسر می اندازد، به ویژه آنهایی که روی پاوربانک های طراحی شده برای این منظور سرمایه گذاری نکرده اند.

پناهجویانی که در حال حاضر در یونان به سر می برند نیز با مشکلات مشابهی دست به گریبان اند، چرا که فرصت دسترسی به پریز برق برای شارژ کردن دستگاه های الکتریکی در کمپ های پر جمعیت آنان به شدت محدود است و کافه ها نیز شروع کرده اند به دریافت پول در ازای شارژ دستگاه های موبایل. پناهجویانی که از پس این هزینه بر می آیند از این فرصت استفاده می کنند، اما دیگر پناهجویان به استفاده ی غیر مجاز از برق چراغ های خیابان ها روی آورده اند و در این راه زندگی خود را با خطر برق گرفتگی و مرگ در آمیخته اند.

الکساندروس آنگلوپولس و ساموئل کلرهالس، دانشجویان دانشگاه ادینبورگ، در تلاش برای برطرف کردن این مشکل، پروژه ای به نام Elpis را به راه انداخته اند که از انرژی رایگان خورشیدی بهره می گیرد. با کمک یک شرکت یونانی فعال در زمینه ی انرژی خورشیدی، دو ایستگاه شارژ با استفاده از انرژی خورشیدی برای پناهجویان ساخته و نصب شده است. هر کدام از این دو، تنها با استفاده از انرژی خورشید قابلیت شاٰرژ ۱۲ تلفن موبایل در ساعت را دارند و روزانه تا ۲۴۰ نفر می توانند از برق آن برای شارژ موبایل استفاده کنند.

دو دانشجوی یاد شده که هر دو بیست و چند ساله هستند، امیدوارند بتوانند از طریق یک پروژه ی جمع سپاری مالی روی پلتفرم Indiegogo پول کافی برای ساخت ایستگاه های بیشتر را نیز تأمین کنند. تا امروز که تنها ۹ روز به پایان مهلت این پروژه باقی مانده، برای ساخت یک دستگاه انرژی خورشیدی دیگر ۳۲۵ پوند دیگر نیز لازم است.

گفتنی است Elpis در زبان یونانی به معنای «امید» است که به عنوان نام چنین پروژه ای بسیار برازنده به نظر می رسد، زیرا خطوط ارتباطی آن دسته از مردمانی که به واسطه ی جنگ یا فقر از محل زندگی خود رانده شده اند را به سایر نقاط دنیا متصل نگاه می دارد.